Comments by "Goy de patriot" (@goydepatriot283) on "VRT NWS"
channel.
-
In vrijwel geen enkel vrouwenmagazine of op youtube zal je artikelen of vidoe's vinden over wetenschap, geschiedenis, economie, politiek, filosofie, religie of technologie. Ook zal je niets vinden over “complottheorieën” of enig ander artikel en video met een kritische kijk op onze samenleving. Vrouwenbladen en vrouwen video's gaan alleen maar over uiterlijke verschijning, gezondheidskwaaltjes, kleding en accessoires, huizen en inrichting, vakanties, stylisten, diëten, roddels en beroemdheden. Wie is dik, wie is dun, wie is mooi en wie is lelijk, wie draagt wat en wie gaat met wie? Wie zijn de nieuwe sterren aan het firmament en wat doen de sterren van vroeger tijden op dit moment? Vrouwenbladen vrouwen video's zijn van kaft tot video gevuld met advertenties en onnozelheden waar absoluut níemand ook maar íets wijzer van wordt. Er staat absoluut niets in waar je ook maar enigszins bij hoeft na te denken. En als er al interessante psychologische artikelen in staan, dan gaat het veelal over de ervaring van een vrouw die “op de verkeerde man is gevallen”.
31
-
28
-
25
-
@Rizon1985 De reden dat zoveel geestzieke mensen zich inzetten voor deze genderpropaganda is omdat zij zelf aan hun ideaal tekort geschoten zijn en zich hier ook bewust van zijn. Zo zijn er masculiene "powervrouwen" die middels discriminatie tegen mannen in speciale rollen zijn gekomen bij grote internationale wortelloze bedrijven of bij staatsinstanties (zoals de NOS en de VRT) en daarmee hun vruchtbare jaren weggegooid hebben aan papierwerk voor hun baas die het merendeel van het jaar doorbracht op zijn Yacht ergens in de Caribische zee. Deze "vrouwen" die zich kleden in feldgraue pakken en door de meeste mannen als onbroedbaar worden gezien, zijn zich er bewust van dat ze nooit kinderen zullen hebben en nooit een man zullen kunnen waarderen of ooit gewaardeerd zullen worden door een man, omdat mannen nou eenmaal niet op zoek zijn naar rijke/machtige vrouwen, maar naar aardige en mooie vrouwen. Alsmaar opnieuw zullen hun vaders hen eraan herinneren dat zij zo graag kleinkinderen gehad zouden willen hebben. Als reactie op hun belabberde levenskeuzes, halen powervrouwen fel uit naar de samenleving. Wetend dat zij compleet aan hun verwachtingen gefaald zijn stellen zij dat de samenleving deze verwachting maar niet had moeten hebben. Dit is hun manier om aan hun biologische realiteit die hun nachtmerries geeft te ontvluchten. Alles moet genderneutraal zijn in de hoop dat zij zich met hun grijze uniformen kunnen camoufleren in hun dystopische wanbestaan. Als sekse niet bestaat, bestaan hun slechte keuzes ook niet langer. Anderzijds is er de antiman. De metroseksuele "mannelijke" feminist. De singer-songwriters. De Tim Hofmans van deze wereld. Vaak het product van single moeders zijn ook zij aan hun biologische taken gefaald. Diep in hen brand een geketende man vol schaamte en schuld die zo hard wil schreeuwen dat hij zijn verantwoording had moeten nemen en resoluut had moeten handelen. Zij hebben hun vrouwen niet kunnen verdedigen en hun dochters of zussen laten leven als de hoeren van Babylonië. Na de aanrandingen in Keulen waren zij in rokken in Amsterdam en Brussel te zien. Hun manier om zich te beschermen tegen een invasie is door zich als vrouw op te stellen, zodat de asielzoeker weet dat dit continent geen weerstand zal bieden tegen zijn Jihad. Verantwoordelijkheid kunnen zij niet tonen, omdat zij niks hebben om verantwoordelijk over te zijn. Zij bezitten geen grond, vrouw of kinderen, ondanks ze weten dat dit wel de bedoeling is. Ze leven als slaaf van hun huur of hypotheek. Zij hebben niks te verliezen en alles te winnen door de progressieve ziekte te omarmen. Ze maken een kleine winst door zich verwijfd te gedragen, op die manier kunnen zij misschien enige voortplantingsmogelijkheden winnen, al is het maar door zich horig te maken aan het gezag van een vrouw. Oneens zijn met het systeem durven zij niet. Autoriteit, onafhankelijkheid, moed, verantwoordelijkheid en kracht, de kenmerkende eigenschappen voor een man, ontbreken compleet aan hen. Het is bij deze "mannen" niet alleen dat zij willen vluchten aan hun biologische realiteit. Het motief van de antiman is ook dat hij te bang is om zich ertegen uit te spreken en er daarom voor kiest om met cognitieve dissonantie te leven. Door toe te geven dat hij horig is aan een persoon die gemiddeld 60% minder lichaamskracht heeft en gemiddeld 15cm korter is, zou hij toegeven dat hij als een dier in een kleine kooi leeft en door dit toe te geven zou hij zijn wanhopige bestaan binnen de progressieve kerkers verliezen, dan komen zijn voortplantingsmogelijkheden en hypotheek in het geding. Door zich conformistisch op te stellen (wat een vrouwelijke eigenschap is) verliezen zij hun mannelijkheid. Dit wetend doen zij alsof mannelijkheid niet bestaat of alsof "echte mannelijkheid" synoniem is aan feminisme. Deze mensen leven in pure angst en dienen enkel als pionnen. Dit zijn de gebroken mensen die hun tekortkomingen op kinderen af willen reageren door allerlei vreemde argumenten aan te halen; "vroeger droegen jongens soms toch ook een rok", "het is 2019, wat doet het er nog toe?" En niet te vergeten: "Geslacht is een sociaal construct!" Gelukkig kiezen gezonde Nederlandse en vlaamse kinderen uit biologische overwegingen het sterke paard en niet het zwakke paard. Wanneer zij de macht zien van een gedegen heer zullen de globalistische kleppen van hun ogen vallen en zullen zij zich beseffen: "Ik ben bedrogen, mijn land, mijn kinderen en mijn vrouwen zijn mij afgenomen en de schuldigen zijn zij die ik het minst verdacht!"
17
-
12
-
9
-
Vandaag is het antiracisme niet meer bedoeld als een maatschappelijke strijd om ieders menselijke waardigheid te verdedigen, maar is het geëvolueerd tot een strijd tegen de westerse of ‘witte’ culturele suprematie. De westerse cultuur moet niet meer worden verrijkt met niet-westerse elementen, zoals voorheen het geval was. Wij, blanke autochtonen, moeten niet meer aan zelfkritiek doen. Nee, onze ‘witte’ cultuur moet gewoon kapot. Er is bij deze fanatiekelingen dan ook een vorm van wrok waar te nemen tegen de ‘witte’ mensen, zeker wanneer die niet blindelings geloven in het dogma dat elke cultuur gelijkwaardig is. Zoals ex-rokers de hevigste antirokers worden, zijn de blanke cultuurrelativisten vandaag de fanatiekste bestrijders van het ‘cultureel racisme’. Indien een ‘witte’ mens in deze politiek correcte kringen enige geloofwaardigheid wil verwerven, moet die als een soort ingangsexamen de eigen cultuur, de eigen geschiedenis, de eigen religie, de eigen traditie, de eigen identiteit afzweren en eventueel mee helpen vernietigen.
Maar er is in deze cultuurrelativistische leer echter sprake van maar liefst vier paradoxen: De eerste tegenstrijdigheid is de eis tot respect voor elke etnische minderheid in naam van de diversiteit of multiculturaliteit, maar tegelijkertijd de ontkenning of de wil tot vernietiging van de eigen Vlaamse cultuur. De tweede paradox is enerzijds de strijd tegen de westerse of ‘witte’ culturele hegemonie of suprematie, maar anderzijds het geloof in een Westers idee van een soort van collectief wereldburgerschap. Ten derde bestrijdt de cultuurrelativist racisme op basis van de huidskleur maar geeft men tegelijkertijd een negatieve betekenis aan alles en iedereen die behoren tot de ‘witte’ of ‘blanke’ cultuur. Ten vierde droomt de hedendaagse ‘antiracist’ van een wereld met mensen in alle kleuren, maar anderzijds verklaarde de Amerikaanse cultuurrelativist en socioloog Jesse Daniels, dat de raciale smeltkroes of ‘melting pot’ vooruitgang betekende want ‘families bestaande uit alleen blanken generen racisme omdat ze “white supremacy” in de VS legitimeren.’
9
-
7
-
@athora4271 Ik denk dat het meer ligt aan die Marokkaanse status-cultuur. Alles draait om zogenaamde "eer" en "status". Je krijgt pas respect als je geld hebt, waar je het vandaan haalt maakt verder niet uit. Geld weegt nou eenmaal zwaarder dan moreel gedrag. Moreel wangedrag wordt zelfs koste wat het kost verdedigd als het iemand binnen de eigen groep betreft. Dus het wordt nog beloond ook. Echte kuddedieren. Ze willen voornamelijk bevestiging van de kudde en er vooral niet buiten vallen. Daardoor lijken ze wel klonen van elkaar. Ooit een Marokkaan met een hanenkam gezien bijvoorbeeld? Of eentje die van hard rock houdt? Er zullen er vast een aantal zijn, maar ik zie ze niet. Degenen die ik zie (de jeugd) lopen er allemaal hetzelfde bij, zelfde kleding, zelfde auto's, zelfde muziek, zelfde spraakgebrek en zelfde naar binnen gekeerde en neerbuigende houding naar alles en iedereen toe. De onzekerheid druipt er vanaf. Ze durven zichzelf niet te zijn, laat staan hun eigen weg te gaan. En met kritiek is schijnbaar ook moeilijk om te gaan als je worstelt met je eigen identiteit en onzekerheid. Door hun eigen gedrag krijgen ze steeds meer kritiek, en dat kunnen ze niet handelen. Dus worden ze opstandig. Wat voorspelbaar ook allemaal, gelukkig maar. Ik hoop dat het eens tot de marokkaanse gemeenschap doordringt dat ze écht eens kritisch naar zichzelf moeten kijken, en dat het echt niet om "racisme" draait bij het overgrote deel van Belgen. in Belgie wonen namelijk 200+ nationaliteiten, en vrijwel ALLEMAAL hebben ze een probleem met een paar delen van de Marokkaanse cultuur. Ik heb persoonlijk bijv Turken ergere dingen over Marokkanen horen zeggen dan autochtone Belgen.
6
-
6
-
@nasserabouzambou5020 Ik denk dat het meer ligt aan die islamitische status-cultuur. Alles draait om zogenaamde "eer" en "status". Je krijgt pas respect als je geld hebt, waar je het vandaan haalt maakt verder niet uit. Geld weegt nou eenmaal zwaarder dan moreel gedrag. Moreel wangedrag wordt zelfs koste wat het kost verdedigd als het iemand binnen de eigen groep betreft. Dus het wordt nog beloond ook. Echte kuddedieren. Ze willen voornamelijk bevestiging van de kudde en er vooral niet buiten vallen. Daardoor lijken ze wel klonen van elkaar. Ooit een islamist met een hanenkam gezien bijvoorbeeld? Of eentje die van hard rock houdt? Er zullen er vast een aantal zijn, maar ik zie ze niet. Degenen die ik zie (de jeugd) lopen er allemaal hetzelfde bij, zelfde kleding, zelfde auto's, zelfde muziek, zelfde spraakgebrek en zelfde naar binnen gekeerde en neerbuigende houding naar alles en iedereen toe. De onzekerheid druipt er vanaf. Ze durven zichzelf niet te zijn, laat staan hun eigen weg te gaan. En met kritiek is schijnbaar ook moeilijk om te gaan als je worstelt met je eigen identiteit en onzekerheid. Door hun eigen gedrag krijgen ze steeds meer kritiek, en dat kunnen ze niet handelen. Dus worden ze opstandig. Wat voorspelbaar ook allemaal, gelukkig maar. Ik hoop dat het eens tot de islamtische gemeenschap doordringt dat ze écht eens kritisch naar zichzelf moeten kijken, en dat het echt niet om "racisme" draait bij het overgrote deel van VL. in VL wonen namelijk 200+ nationaliteiten, en vrijwel ALLEMAAL hebben ze een probleem met de islamitisch cultuur.
5
-
@sep9960 Ik zal het nog een keer heel langzaam uitleggen zodat ook de minder snuggere snuiters het kunnen begrijpen.
Vier belangrijke patronen om het gedrag van moslims te begrijpen en hoe die omgaan met Westerse invloeden:
Woede
Westerlingen zijn opgevoed om van woede te zien als een teken van zwakte, onmacht en gebrek aan zelfbeheersing.
In de islamitische cultuur echter wordt boosheid gezien als een teken van kracht. Voor moslims is agressie een manier om respect te krijgen.
Als we foto’s zien van bebaarde mannen die woest heen en weer springen en in de lucht schieten, moeten wij ons realiseren dat dit rolmodellen zijn van acceptabel gedrag.
Zelfvertrouwen
In de westerse cultuur blijkt zelfvertrouwen uit het kunnen omgaan met kritiek en daarop rationeel kunnen reageren. Wij worden opgevoed met het idee dat mensen die snel boos worden door kritiek vermoedelijk onzeker en onvolwassen zijn.
In de islamitische cultuur is het tegenovergesteld. Het is eervol om agressief te reageren, om te strijden, om critici bang te maken zodat zij zich terugtrekken en om te gaan vechten, ook als dit kan leiden tot een gevangenisstraf of zelfs de dood.
Zij zien niet-agressieve reacties op bedreigingen als een teken van een kwetsbaarheid die moet worden benut.
Ze hebben niet geleerd om een rustige respons te interpreteren als een uitnodiging tot het aangaan van een dialoog, diplomatie, debat, compromis of vreedzame co-existentie. Juist het tegenovergestelde.
Gevoel van controle
In de westerse cultuur zijn we opgevoed om een innerlijk gevoel van controle te hebben. Dit houdt in dat wij onze eigen innerlijke emoties, reacties, beslissingen en standpunten zien als de belangrijkste besluitvormingsfactor in ons leven te zien. Er kunnen omstandigheden zijn die onze situatie beïnvloedt, maar uiteindelijk is het ons eigen oordeel van een situatie en de manier hoe wij daarmee omgaan. Dit leidt tot een grote eigen verantwoordelijkheid en motiveert mensen om hun eigen problemen op te lossen.
Moslims worden opgevoed met een extern gevoel van controle. Het blijkt uit het voortdurende gebruik van de term inshallah (“Als Allah het wil”) als het over de toekomst gaat. Veel aspecten van het leven worden bepaald door eeuwenoude tradities, de clancultuur en de leiders van de clan. Dat laat weinig ruimte voor individuele vrijheid.
Individueel initiatief wordt soms zelfs zwaar gestraft. Dat leidt er toe dat als dingen fout gaan, het altijd de schuld van anderen is, of van de situatie.
Identiteit
Tot slot speelt identiteit een belangrijke rol. Westerlingen wordt geleerd om open en tolerant te zijn tegenover andere culturen en religies en om daarvan te leren. Daardoor zijn wij minder kritisch op negatieve aspecten.
Moslims echter wordt geleerd dat ze superieur zijn, en dat alle anderen zo slecht zijn dat Allah hen na hun dood naar de hel zal sturen.
Foute zet van Obama
In juni 2009 ging de toen net gekozen president Obama naar Egypte waar hij een uitspraak deed die een verkeerde verwachting schiep in de Arabische wereld: “Ik beschouw het als een deel van mijn verantwoordelijkheid als president van de Verenigde Staten om te vechten tegen negatieve stereotypen van de islam, waar zij zich ook voordoen.”
Obama suggereerde daarmee ten onrechte voor de islamitische wereld dat hij de media in Amerika onder controle had – zoals de dictators in de Arabisch-islamitische landen.
Het typeert de westerse neiging om al te vergevingsgezind zijn als reactie op islamitisch slachtofferdenken. Het is de psychologische koevoet om juist meer moslimgeweld op te roepen.
Conclusie
Men kan islamisten niet verzoenen met een seculier systeem van wetten. Ze kunnen de Westerse aanwezigheid in de Perzische Golf niet tolereren.
Ze kunnen de vrijheid van meningsuiting, de vrijheid van godsdienst, of de vrijheid voor vrouwen niet accepteren. Kortom, hun eisen zijn onverenigbaar met de moderne wereld.
Wat wij ons zouden moeten afvragen is waarom wij eigenlijk allerlei extremisme in de wereld zouden moeten goedpraten? Waarom zouden wij daaraan toegeven, terwijl die alleen maar erop gericht is om elke kritiek op de radicale islam te verwerpen als godslastering?
3
-
3
-
1
-
1
-
1
-
1