Comments by "Денис Адамин" (@user-jb7dq8lx2t) on "Паулина Зырянова"
channel.
-
2
-
2
-
2
-
2
-
2
-
2
-
1
-
Дружба - гэта адна з форм любові. Правільна зрабілі, што перасталі мець адносіны з такімі сябрамі, бо, відаць, гульня была шмат у чым у адныя вароты У іх быў канкрэтны недахоп любові. Спрабую сабе ўявіць. У чалавека прынцып не пазычаць грошы. Як ты гэта не абзаві ці прынцып ці неяк інакш, але гэта, па сутнасці няздольнасць да сапраўднай любові. Чалавек, няздольны ставіць сябе на месца іншага. Недзе глыбока ў душы ён лічыць сябе самым галоўным і лепшым, ён мае нейкі камфорт у плане тых жа грошай, але не здольны падзяліцца гэтым камфортам з блізкім чалавекам. Гэта, па сутнасці, гардыня і той жа самы эгаізм. З яе боку дружба да Вас мела меркантыльны характар, ва ўсялякім разе ў гэтым асобным спектры. А тое яшчэ пагаршае яе стан, што яна не патэлефанавала Вам. Яна выкарыстоўвала Вас. Прабачце яе, забудзьце пра яе і не майце адносін з ёю дзеля сваёй бяспекі. Яна і надалей будзе выкарыстоўваць Вас. Эгаізм не здольны любіць. А Вы ўсё роўна верце ў лепшае ў людзях, але бкдзьце больш асцярожнымі ў гэтым плане, не давайце сябе выкарыстоўваць. Такой строгасцю Вы зробіце дабро гэтым эгаісткам і можа хоць крыху яны задумаюцца. Зайздрасць. Гэта таксама форма гардыні. Гэта калі я не ўмею радавацца шчасцю другіх. Калі бесы мяне круцяць ад таго, што ў другіх лепш. Чаму пачынае яе круціць? Таму што ў глыбіні душы, што Вам нават не прагаворваецца, яны лічыць сябе лепшай за Вас. Яна не можа Вас падсвядома зрабіць роўнай, успрымаць як роўную, што вельмі важна ў дружбе і каханні. Таму бес зайздрасці і апанаваў яе. Яна сама сваёй гардыняй і эгаізмам запусціла сабе яго ў душу. Каб яна любіла Вас, як сяброўку і ставіла роўнай, то бесы ўцякалі б ад яе як ад агню. Мне здаецца, што Вы вельмі добры чалавек. І Вас, усе хто залежыць ад гэтых цёмных энергіяў старабцца Вас выкарыстаць. Гэта іх генетычная патрэба. Энэргетычна яны не ўмеюць жыць інакш. А Вы будзе святлейшай і хітрэйшай: не давайце выкарыстоўваць сябе. Бо тыя на ўсялякую хітрасць пайдуць і зманяць Вам, і лесць скажуць, абы неяк ад Вас захарчавацца. Калі Вы не веруючы чалавек, то раю Вам паслухаць стоікаў. Шмат разумных ідэй у іх ёсць, хоць гэта было яшчэ ў старажытныя часы. Проста на тым жа ютубе можаце іх знайсці.
1
-
1
-
Шчыры дзякуй за Ваш шчыры расповяд. Напішу і я сваё меркаванне. Бо маю нейкі вопыт і ў нечым мы падобныя. Я сам з 1981 году. Ужо сямейны чалавек. Але таксама да пэўнага часу не надта моцна цікавіўся дзяўчатамі. Хоць часам яны і моцна клаліся на душу. Але, як потым я толькі зразумеў, калі мне было ўжо пад 40 год, што я не кахаў па сапраўднаму. Гасподзь Вас захоўваў праз гэта, што Вам не трапляліся гандоны, якія добра разбіраюцца ў ,,ліфце вагіны,,. Радуйцеся! Бо Вы не згубілі з такімі час і нервы. Відаць, Гасподзь рыхтуе Вас да нечага большага. Я б мог тут шмат што напісаць. Але напішу асноўнае. Як бачу я, у Вас ёсць моцныя праявы светлай духоўнасці. Гэта вытлумачвае чаму Вас захоўвалі. Скажу Вам асноўнае: вы выдатныя такая як ёсць. Калі прыдзе Ваша каханне, то Вы яго пазнаеце. Такое не заўважыць нават немагчыма. Самае галоўнае жывіце ў згодзе са сваім сэрцам, заўсёды слухайце яго
1
-
Але што рабіць калі бацькі меры нн бачаць і часам у труну сваё дзіця заганяюць праз гэта? Мой вопыт паказвае, што бывае такая бацькоўская ,,любоў,, калі бацькі выкарыстоўваюць сваіх дзяцей як бы гэта так сказаць: для рэалізацыі сваіх комплексаў і сваёй гардыні. Напрыклад трэсінгуюць свайго школьніка, што ён дрэнна вучыцца, а той лепей генетычна не можа, бо ў яго закладзена, напрыклад, цікавасць да гісторыі, а не да музыкі, праз прызму якой бацькі бачаць сваё дзіця. Ці здорава гэта? І ці не часта такое бывае? Ці ты, напрыклад, выйсці павінна за такога і такога, а не за гэтага, бо гэты мне не падабаецца. Гэта рэалізацыя сваёй гардыні і комплексаў праз сваіх дзяцей. І тут трэба казаць не. Такое асабліва часта бывае паміж маці і дачкой. Але і мець развагу трэба. З сваёй радавой гісторыі прывяду прыклад. Даўно гэта было. Адна жанчына згубіла на вайне мужа. І таму з-за сваёй крывой любові не пусціла сына ў летнае вучылішча, калі таму прыйшло запрашэнне на вучобу. І ў войска не хацела яго адпускаць. Паіла паленым кужалем свайго сына па савету адной варожкі, каб той кашляў і яго не забралі ў войска. Гэта спрацавала. Але ці здорава гэта? Ці дачцы альбо зяцю казала: "Пі гарэлку, бо яна добрая жытнёвая. Гэта не тое, што тое курава" Ці здорава гэта? І ці не любіла тая жанчына сябе болей, чым сваіх дзяцей?
1
-
1
-
1
-
Шчыры дзякуй за Ваш шчыры расповяд. Напішу і я сваё меркаванне. Бо маю нейкі вопыт і ў нечым мы падобныя. Я сам з 1981 году. Ужо сямейны чалавек. Але таксама да пэўнага часу не надта моцна цікавіўся дзяўчатамі. Хоць часам яны і моцна клаліся на душу. Але, як потым я толькі зразумеў, калі мне было ўжо пад 40 год, што я не кахаў па сапраўднаму. Гасподзь Вас захоўваў праз гэта, што Вам не трапляліся гандоны, якія добра разбіраюцца ў ,,ліфце вагіны,,. Радуйцеся! Бо Вы не згубілі з такімі час і нервы. Відаць, Гасподзь рыхтуе Вас да нечага большага. Я б мог тут шмат што напісаць. Але напішу асноўнае. Як бачу я, у Вас ёсць моцныя праявы светлай духоўнасці. Гэта вытлумачвае чаму Вас захоўвалі. Скажу Вам асноўнае: вы выдатныя такая як ёсць. Калі прыдзе Ваша каханне, то Вы яго пазнаеце. Такое не заўважыць нават немагчыма. Самае галоўнае жывіце ў згодзе са сваім сэрцам, заўсёды слухайце яго. І не слухайце ўсялякіх саветчыкаў пра ліфты вагіны і ўсялякую лухту пра недасканаласць у параўнанні з сяброўкамі. Мо на самой справе ўсё якраз наадварот. СЛУХАЙЦЕ СВАЁ СЭРЦА. Як было ў мяне? Я ажаніўся ў 29 год на жанчыне, якую я пашкадаваў. Я любіў і люблю яе як чалавека, але тое няма і не было асаблівага кахання як да жанчыны. І на мой розум і на мой вопыт здаецца, што ўсё ж на такі варыянт не трэба згаджаецца. Усё ж пажадана кахаць чалавека. Хаця, як з вопыты іншых, гэта не гарантуе поспеху. Шчаслівая сям'я гэта пастаянная праца АБОДВУХ. Калі Вы выйдзеце замуж без кахання (што бывае вельмі часта ў жыцці), то ў той момант, калі да Вас прыйдзе сапраўднае каханне для Вас гэта будзе спакуса, як тое было ў мяне. Вы проста не кахалі. І ў гэтым няма нічога дзіўнага. Тут трэба каб нехта дапамог з боку і пакахаў Вас. Гэта не пра тых спецыялістаў у галіне ,,тэорыі ліфтоў вагіны,, Слухайце. сваё сэрца і заўсёды заставайцеся сабой! Вы вельмі прыгожая дзяўчына! Калі яно прыйдзе, то Вы не здолееце не заўважыць. І майце веру. Ў тым ліку, што Вы сустрэнеце свайго чалавека. Гэта вельмі важна. І тады Вы здолееце спасцігнуць сэнс гэтага сусвету і жыцця!
1
-
1
-
1
-
1
-
1
-
Практыка паказвае, што трэба спачатку навучыцца быць самім сабой і любіць сябе такім, які ты ёсць. А адносіны абавязкова прыдуць пры такім стаўленнем жа сябе, але самае галоўнае - гэта чалавек, які павінен знайсці цэласнасць сам у сабе. Вера ў Бога тут моцна дапаможа. А калі чалавек будзе цэластны сам у сабе, то мужыкі на яго як мухі на мёд злятуцца. Калі ж не будзе гэтай цэласнасці, то і ніякі супермужык не дапаможа. Адкрыю Вам адзін сакрэт духоўнага жыцця: людзі заўсёды імкнуцца да энергіі. Яны падсвядома яе адчуваюць. Яны у нечым эгаісты і хочуць скарыстаць гэтыю энергію. Самы найлепшы варыянт калі сыходзяцца два такіх упэўненых чалавека, якія паважаюць адзін аднаго і бачаць Бога адзін у адном. Скажу Вам, гэта такая моцная электрастанцыя атрымліваецца, якая шмат іншых людзей уключыць у сваю арбіту і ўсё перамеле, як танк. Таму будзьце ўпэўнены самая ў сабе. Імкніцеся да таго, што прыносіць Вам шчасце і заўсёды слухайце сваё сэрца, а не нейкіх там саветчыкаў. І будзь хоць усё грамадства іншага пункту гледжання, але Вы не слухайце тое грамадства і за нішто яго меркаванне лічыце. Прыслухоўвайцеся да света свайго сэрца. ЗАЎСЁДЫ!!!
1
-
1
-
Бацькам таксама часам трэба сказаць не. Часам бывае, што бацькі самыя вялікія спажыўцы ад сваіх дзяцей. Працуе тая самая ж схема. Чалавек бывае эгаістам. І калі ён не заўважае, што ён выкарыстоўвае чалавека, то без злосці і спакойна, але цвёрда яму трэба нагадаць пра гэта. Бо Вы дарослы чалавек і маеце права рэалізоўваць сваё шчасце, як тое бачыце. Нават без аглядкі на бацькоў. Бо, паўтаруся, даволі часта бывае так, што ніхто так не ламае жыццё чалавеку, як яго бацькі. Тут трэба мець цвярозасць і развагу. Вы жывеце ў гэтым жыцці толькі адзін раз. І за сваё жыццё перад Богам адказваць будзеце толькі Вы, а не Вашы бацькі. Таму не саромейцеся быць больш рашучай. І часам трэба сказаць бацькам не. Сваё шчасце Вы рэалізуеце самыя. А ніхто Вашых патрэб і абставін не зразумее лепей, чым Вы самыя.
1
-
1
-
1
-
1
-
1
-
1
-
1
-
1