Comments by "Widdekuu91" (@Widdekuu91) on "De strijd voor gelijkheid: van doodstraf tot Pride" video.

@maxaafbackname5562 Mijn christelijke penvriendin in Duitsland associeert Jezus ermee. En mijn vroegere nichtje vond 'm gewoon mooi om te tekenen. Ik hou van de regenboog omdat alle kleuren erin zitten en ik verf graag. Daarom is mijn hal regenboogkleurig, met verfstalen. Lekker knallend bont, want de rest van het huis is rustiger. Ze hebben de regenboog heus niet 'overgenomen' zoals sommigen vrezen. En datzelfde geldt ook voor de eenhoorns.
2
@maxaafbackname5562 Wij hadden een meisje in de crea-groep dat woke wilde zijn en ieders 'pronouns' ging vragen, en hun sexuele voorkeur. Vrij veel mensen waren daar niet blij mee en eentje ging huilen, omdat die 'zij' zei en erna direct voelde dat het eigenlijk een twijfelgeval was, maar dat had diegene nog niet uitgesproken. Was ook niet nodig, het was nog niet duidelijk wat die aanspreekvormen zouden moeten zijn. Bovendien waren er een paar een soort van geïnteresseerd in dames én heren maar het bleef bij vage interesse en ze zijn toch hetero momenteel. Dus dát soort gedwing is vervelend. Maar herhaaldelijk duidelijkmaken 'Mannen die op mannen vallen is geen probleem' en 'nieuwsgierig zijn naar mannen als je een man bent is geen probleem' en 'je hoeft niet te kiezen, je ziet wel van wie je uiteindelijk gaat houden' dat zijn allemaal goede standpunten. En het is aan jezelf of je een grootse coming-out-party organiseert of dat je stilletjes van gender veranderd of zelfs helemaal qua uiterlijk en naam. Ik ken vrijwel niemand om me heen die iets lgtb-igs is en dat met veel poeha thuis heeft aangekondigd. Voelt ook voor hun als iets persoonlijks wat ze nog een beetje aan het uitzoeken zijn.
1
@ryn2844 Ja de hele Judge Rotenberg Centre situatie. Ik merk zelf aan mijn autisme dat ik (ook door autismebegeleiders zelf) echt vaak verkeerd behandeld wordt. Op de zorg wordt gekort, dus we krijgen echt onbenullen aan het werk, die je echt op een onzinnige manier behandelen of expres gaan triggeren en dan zeggen dat het een oefening was of dat ik overdrijf. Ik heb ook coaches gehad die bijna richting handtastelijkheden gingen, wilden slaan en die schreeuwden. Geloof me als ik zeg dat ik ondertussen bang op het bed zat te wachten tot ze klaarwaren met gillen. Ik ben niet de enige die dit heeft meegemaakt en er leek ook geen aanleiding voor te zijn. Gewoon omdat we een makkelijk doelwit zijn. Ik heb vaker gehoord dat mensen met autisme klagen over de behandeling van buitenstaanders en coaches. Óf je wordt geïnfantiliseerd, als een klein kindje behandeld (je mag geen verantwoordelijkheden dragen, ze vertrouwen je niet en stellen regels op, zoals dat je de gezamenlijke keuken niet in mag zonder toezicht, terwijl je 32 zonder enige risico-kenmerken bent. Of je wordt voorgelogen over dingen en later zeggen ze dan dat je niet moet zeuren. Ze beslissen dan ook voor je, vragen niet na wat je wilt en zodra je rustig en vriendelijk aangeeft wat je wilt. krijg je een glaasje water en zeggen ze dat je even stil moet zijn en dat ze het voor je regelen. Dan doe je dit en dan blijkt dat ze het tegenovergestelde geregeld hebben. Dan wordt je boos en krijg je te horen dat 'het een teleurstelling is waarmee je moet leren omgaan.' Mijn vorige begeleidster regelde deze teleurstellingen systematisch, om 'te oefenen' omdat zij het gevoel had dat het leven mij niet genoeg uitdagingen gaf. Ze had mijn dossier ook niet gelezen, anders had ze dat niet gezegd.) ÓF je krijgt zoveel verantwoordelijkheden en dingen te doen en wordt niet-geholpen met belangrijke zaken dat je overprikkeld raakt. En dán wordt je geïnfantiliseerd. Het kan ook gebeuren dat je ergens pijn hebt en dat ze dat niet serieus nemen en zeggen dat je gewoon moet doorgaan. Mijn vorige begeleidster heeft me ooit met; 'Jaja, hou je mond nou maar' afgewimpeld, waarna ik half flauwviel en ze nog stééds niet besefte dat ik lichamelijk niet oké was. Ze heeft me toen alsnog een mesje en appel in de hand geprobeerd te drukken (die handen waren slap, ging niet) omdat ze vond dat ik moest appelschillen, ik kon niet zomaar onder mijn taken uit komen. Ik heb ooit gelopen met iemand en geklaagd over erge voetenpijn. Ze zei dat ik mijn mond moest houden. Ik bleef klagen en eenmaal aangekomen bleek dat er bloed in mijn schoenen zat, van mijn hielen. Het heeft een jaar geduurd voordat de wond weg was. Soms moeten we ook vervanging regelen voor onze begeleiders, als zij eens een maandje spontaan op vakantie willen. We zitten dan letterlijk ineens 4 weken zonder begeleiding. Of je krijgt 1 dag vantevoren te horen dat ze een vervanger geregeld hebben en dan blijkt dat iemand te zijn die ze van een ZZP-er website gehaald hebben, en die écht gevaarlijk is (ik bedoel dan een 50 jarige man met een zware hersenbeschadiging die je bedreigd en schreeuwt en gromt en messen uit het keukenblok trekt en vraagt of je kleine zusje al een vriendje heeft en op wat voor soort mannen ze valt) maar ze zeggen dat ze niemand anders kunnen regelen en dat dit het is, voor de komende maanden. En als jij dan weigert om nog eens met die man in één kamer te zitten, dan is het je eigen schuld en heb JIJ dus je eigen problemen veroorzaakt. HvZ is trouwens de organisatie, mocht je het je afvragen.
1